Af hverju getur sjónsmásjá ekki séð smásæjar agnir eins og róteindir, nifteindir og rafeindir?
Athugunarsvið sjón- eða rafeindasmásjár vísar til ýmissa smágerða í frumum sem ekki er hægt að greina með skýrum hætti í venjulegri sjónsmásjá. (Upplausnarmörk venjulegrar ljóssmásjár eru u.þ.b. {{0}}.2 míkron, og þykkt frumuhimnu, endoplasmic reticulum himna og kjarnahimnu, og þvermál ríbósóma, míkrósóma, örpípla og örþráða eru allt minna en 0,2 míkron, þannig að það sést með venjulegum ljóssmásjáum. Auk þessara frumubygginga þarf að nota rafeindasmásjá með hærri upplausn til að fylgjast með ýmsum undirsmásjárbyggingum í frumum.) Fínbyggingin með minna en 0,2 míkron í þvermál sem hægt er að sjá í rafeindasmásjá kallast undirsmásjárbyggingar. Minnstu agnirnar sem þeir sjá eru sameindabyggingar.
Smásæjar agnir eins og róteindir, nifteindir, rafeindir og kvarkar eru í grundvallaratriðum frumeindir eða agnir minni en atóm. Svo get ekki séð.
Yfirleitt er þvermál atómsins 0.1 nm og kjarninn er 10,000 til 100,000 sinnum minni en atómið.
Takmarksupplausn almennrar ljóssmásjár er 200 nm, sem er ekki nóg til að sjá frumeindir, hvað þá að athuga atómkjarna.
Fræðileg upplausn rafeindasmásjár getur náð athugun á atómkjarna, en núverandi tæknileg takmörkun, besta rafeindasmásjáin fyrir rafeindasmíði, getur náð hámarksupplausn upp á 0.08nm, en enn er langt í að fylgjast með atómkjarnanum.
